قیمت ایمپلنت دندان

اکنون به این سوال مهم می‌رسیم که انواع ایمپلنت دندان چیست؟ ایمپلنت دندانی با روش‌های مختلفی انجام می‌شود که انتخاب این روش‌ها به شرایط و ترجیح بیمار و البته نظر دندانپزشک بستگی دارد. در ادامه با روش‌ها و انواع ایمپلنت دندان بیشتر‌ آشنا می‌شوید.

ایمپلنت اندواستیل

اندواستیل را می‌توان رایج‌ترین نوع ایمپلنت دندان معرفی کرد که به عنوان یک روش دائمی برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته شهرت دارد. این نوع ایمپلنت به شکل یک پیچ یا سیلندر از جنس تیتانیوم است که داخل استخوان فک قرار می‌گیرد. در واقع دندانپزشک طی یک عمل جراحی، پایه ایمپلنت اندواستیل را در استخوان فک قرار می‌دهد و ایمپلنت پس از مدتی با استخوان ترکیب می‌شود. البته برای استفاده از ایمپلنت اندواستیل، تراکم استخوان بیمار باید در محدوده کافی باشد.

ایمپلنت ساب پریوستیال

ایمپلنت ساب پریوستیال در شرایطی کاربرد دارد که فک بیمار تحلیل رفته باشد و از سوی دیگر، امکان استفاده از دندان مصنوعی فراهم نشود. این نوع ایمپلنت روی فک و در زیر بافت لثه قرار می‌گیرد و به همین دلیل، نیازی به تراکم بافت استخوان فک ندارد. البته درصد موفقیت و ماندگاری ایمپلنت ساب پریوستیال کمتر از اندواستیل است و به همین دلیل، محبوبیت و کاربرد زیادی در علم دندانپزشکی نوین ندارد.

ایمپلنت فوری

در این نوع ایمپلنت مراحل کشیدن دندان، کاشت پایه ایمپلنت و قرارگیری دندان موقت تنها در یک جلسه انجام می‌شود که البته برای ساخت دندان‌های دائمی باید چند ماه صبر کنید. ایمپلنت فوری در مواردی کاربرد دارد که زیبایی دندان اهمیت زیادی داشته باشد و مثلا بیمار دندان‌های جلویی خود را از دست داده است. در ایمپلنت‌های معمولی فرایند کاشت ایمپلنت ماه‌ها به طول می‌انجامد، اما استفاده از ایمپلنت فوری این زمان را کوتاه‌تر می‌کند.

ایمپلنت مینی

این نوع ایمپلنت اندازه کوچک‌تری در مقایسه با ایمپلنت معمولی دارد و به همین دلیل با نام مینی معروف است. ایمپلنت‌های مینی با عنوان ایمپلنت باریک هم شناخته می‌شوند و در مناطقی از فک قرار می‌گیرند که فضای کافی برای ایمپلنت معمولی وجود ندارد. کاربرد دیگر این ایمپلنت را هم می‌توان برای افرادی دانست که تراکم استخوان کافی ندارند یا در پی استفاده از پروتزهای دندانی متحرک هستند.

ایمپلنت پانچی

ایمپلنت پانچی یک روش کمتر تهاجمی است که درد و خونریزی پس از ایمپلنت را کاهش می‌دهد. در جراحی ایمپلنت معمولی، لثه را به شکل عمودی و افقی برش می‌زنند و سپس ایمپلنت را در استخوان فک می‌گذارد؛ اما در ایمپلنت پانچی، تنها یک حفره برای قرارگیری ایمپلنت به وجود می‌آورند و نیازی به برش و بخیه لثه نیست. ایمپلنت نیز به روش خاصی به استخوان پانچ می‌شود و در مجموع عوارض ایمپلنت خفیف‌تر خواهد بود.

ایمپلنت دیجیتال

در روش ایمپلنت دیجیتال از تکنولوژی‌های به روز برای انجام ایمپلنت استفاده می‌شود و به همین دلیل درد و ناراحتی ایمپلنت کاهش می‌یابد و فرایند درمان سریع‌تر خواهد بود. در ایمپلنت دیجیتال از تصویربرداری سه بعدی استفاده می‌کنند تا تصویر دهان به دست آید. در ادامه محل قرارگیری ایمپلنت در فک، از طریق برنامه‌های کامپیوتری شبیه‌سازی می‌شود تا موقعیت محل ایمپلنت به دست آید. در نهایت برای ساخت تاج ایمپلنت هم از پرینت سه بعدی استفاده می‌کنند و حتی قالب‌گیری دهان هم با تکنولوژی‌های دیجیتالی است.

ایمپلنت بدون جراحی

از دیگر روش‌های نوین برای ایمپلنت می‌توان به تکنیک‌های بدون جراحی اشاره کرد که در آن‌ها خبری از جراحی‌های سنگین برای کاشت ایمپلنت نیست. در ایمپلنت بدون جراحی برش لثه به صورت محدود انجام می‌شود و در پایان نیازی به بخیه زدن لثه هم وجود ندارد. در واقع درد و عوارض ایمپلنت بدون جراحی کمتر است و فرایند درمان در زمان کوتاه‌تری انجام می‌شود. به طور کلی در افرادی که نگران درد و عوارض جراحی ایمپلنت هستند، انجام ایمپلنت‌های بدون جراحی انتخاب بهتری است.

ایمپلنت دو مرحله‌ای و تک مرحله‌ای

به طور کلی جراحی ایمپلنت دندان به دو صورت مختلف تک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای انجام می‌شود و استفاده از این تکنیک‌ها به شرایط بیمار بستگی دارد:

• ایمپلنت تک مرحله ای: نصب پایه ایمپلنت و تاج دندان تنها در یک جلسه انجام می‌شود که فرایند درمان سریع‌تر است و در واقع بیمار نیازی به درمان‌های جانبی ندارد.
• ایمپلنت دو مرحله ای: این روش ایمپلنت دقیق‌تر است که در آن ابتدا پایه ایمپلنت را در فک قرار می‌دهند و پس از گذراندن یک دوره نقاهت و در مرحله دوم، تاج دندان نصب می‌شود.