قالب‌گیری دندان یک روش تخصصی است که توسط دندانپزشک با هدف بدست آوردن یک قالب یا مدل از ساختارهای داخل دهان یعنی دندان‌ها، لثه‌ها و فک انجام می‌شود. در نهایت این قالب به لابراتوآر ارسال می‌شود تا روکش، بریس یا محافظ دندان مخصوص هر بیمار تولید شود.
قالب‌گیری دندان معمولا به دو روش سنتی یا دیجیتالی انجام می‌شود. قالب‌های سنتی دندان با بتونه مخصوص تهیه می‌شوند، درحالی‌که قالب‌های دیجیتالی به کمک نرم‌افزار کامپیوتری طراحی می‌شوند. در ادامه به جزئیات بیشتری در این زمینه اشاره خواهیم کرد.
کاربردهای قالب‌گیری دندان چیست؟
اصولا قالب دندان از ماده‌ای ساخته می‌شود که به تدریج سفت‌شده و یک کپی دقیق از شکل و اندازه دندان‌ها به تصویر می‌کشد. از این رو، از قالب‌گیری دندان می‌توان برای ساخت موارد زیر بهره برد:
- انواع تاج یا روکش دندان
- روکش دندان مصنوعی
- بریج دندان
- قالب گیری ایمپلنت دندان برای روکش
- پروتز دندان یا همان دندان مصنوعی
- انواع بریس ارتودنسی
- فضانگهدارنده دندان
- سینی سفیدکننده دندان
- محافظ دهان برای ورزش
- محافظ دهان برای دندان‌قروچه یا نایت گارد
- دستگاه دهانی برای درمان آپنه خواب
انواع قالب دندان کدام است؟
سه نوع قالب دندان وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
قالب اولیه دندان
در اغلب موارد قالب‌های اولیه برای اهداف تشخیصی و گاهی به‌عنوان یک مدل در فرآیند ساخت پروتزهای مختلف مانند روکش و دندان مصنوعی استفاده می‌شوند.
قالب نهایی دندان
اصولا این نوع قالب‌ها برای ساخت وسایل ترمیمی دندان مانند تاج، بریج، نگهدارنده و غیره استفاده می‌شوند و پس از آماده شدن به لابراتوآر ارسال می‌شوند.
قالب مخصوص ثبت بایت دندان
این نوع قالب، نحوه قرار گرفتن دندان‌ها و فک بالا و پایین را نشان می‌دهد و کمک زیادی به دندانپزشک برای انتخاب نوع بریس ارتودنسی می‌کند.
نحوه قالب‌گیری دندان چیست؟
به‌منظور قالب‌گیری دندان برای روکش، بریج، دندان مصنوعی، بریس ارتودنسی و غیره، دندانپزشک ممکن است از روش سنتی یا دیجیتالی استفاده کند. در ادامه به نحوه انجام هرکدام اشاره خواهیم کرد.
روش سنتی قالب‌گیری دندان
ازآنجایی‌که قالب دیجیتالی دندان جدید است، بسیاری از دندانپزشکان هنوز به روش سنتی از دندان‌ها قالب‌گیری می‌کنند. اگرچه قالب سنتی دندان را می‌توان از مواد مختلفی تهیه کرد، اما رایج‌ترین نوع آن یک ماده پلاستیکی نرم به نام آلژینات است.
در اصل آلژینات یک ماده مشتق‌شده از جلبک دریایی است که با آب مخلوط شده و بافتی شبیه به بتونه پیدا می‌کند. سپس دندانپزشک یک ابزار مخصوص به نام سینی را با آن پر می‌کند و روی فک بالا یا پایین بیمار قرار می‌دهد. معمولا پس از گذشت یک یا دو دقیقه آلژینات سفت می‌شود و دندانپزشک سینی را از دهان بیمار خارج می‌کند. همچنین قالب نهایی بدست‌آمده را به لابراتوار ارسال می‌کند.
روش دیجیتالی قالب‌گیری دندان
این روش به کمک نرم‌افزار کامپیوتری که تصاویر و اندازه‌گیری‌های دهان را ثبت می‌کند، انجام می‌شود. اخیرا به‌دلیل دقت بیشتری که نسبت به قالب‌گیری سنتی دارد و کوتاه‌تر بودن مدت زمان انجام آن، طرفداران زیادی پیدا کرده است.
برای ایجاد یک قالب دیجیتالی دندان، دندانپزشک ابتدا شروع به پوشاندن دندان‌های بیمار با یک پودر مخصوص می‌کند تا دقت اسکن را بهبود بخشد. سپس مبدل دستگاه اسکنر را در دهان بیمار قرار می‌دهد و آن را به اطراف حرکت می‌دهد تا از دندان‌ها عکس بگیرد.
مبدل به کامپیوتر متصل است و تصاویر را ثبت می‌کند. بدین‌شکل، یک مدل سه‌بعدی از دندان‌ها، لثه‌ها و فک بالا و پایین ایجاد می‌شود. در نهایت، دندانپزشک فایل تصاویر را به لابراتوار تحویل می‌دهد.
خطرات قالب‌گیری دندان چیست؟
اگرچه هیچ خطر عمده‌ای در ارتباط با تهیه قالب دندان وجود ندارد. اما برخی از افراد ممکن است در حین قالب‌گیری دچار حالت تهوع یا رفلکس تنگی نفس شوند. در این موارد، دندانپزشک می‌تواند با کمک ژل بی‌حس‌کننده کمک کند تا ناراحتی بیمار به حداقل برسد. همچنین در اغلب موارد این علائم خود‌به‌خود طی چند ثانیه برطرف می‌شوند.
البته بیمارانی‌که تجربه رفلکس‌های شدید دارند، بهتر است از قبل به دندانپزشک خود اطلاع دهند. زیرا لازم است در این شرایط از اکسید نیتروژن یا گاز خنده برای حفظ احساس آرامش بیمار استفاده کرد.
سخن آخر
در این مطلب در مورد روش قالب گیری دندان صحبت کردیم و توضیح دادیم که قالب دندان را برای چه مواردی از خدمات دندانپزشکی می‌گیرند. در انتها نیز اشاره کردیم که قالب گیری یک روش بی خطر است اما ممکن است برای بیمارانی که رفلاکس دارند آزار دهنده باشد.
شبکه دندانپزشکی میخک با استفاده از بهترین دندانپزشکان بالاترین کیفیت را در زمینه خدمات دندانپزشکی برای مراجعین ارائه می‌کند از طرفی بیماران با استفاده از پرداخت اقساطی می‌توانند هزینه خود را به سادگی بپردازند.
